Reactie meerjarenplan

14 December 2022

Reactie meerjarenplan

"Veel investeringen die jullie wel of net niet doen, zijn politieke keuzes. En wij zouden andere keuzes maken."

Op de gemeenteraad van 14 december 2022 werd een financiële stand van zaken gegeven omtrent het meerjarenplan van ons CD&V-stadsbestuur. De financiële toestand is gezond - en dat is niet evident in deze tijden - maar wij hadden toch enkele fundamentele bemerkingen. Onze tussenkomst lees je hieronder:

"Net als vorig jaar willen we onze beschouwingen geven op de aanpassing van het financieel meerjarenplan en budgetwijziging 2022. De financiële situatie van de stad blijft in evenwicht. De financieel directeur is positief en dat zijn de rekeningen ook. De opmaak van dit document was geen vanzelfsprekende opdracht – noch voor de dienst Financiën, die een leesbaar document moet maken van de cijfers (waarvoor dank aan alle medewerkers), noch voor het college, dat keuzes moet maken.

Na de coronacrisis werd Europa geconfronteerd met een verschrikkelijke oorlog. Die oorlog heeft de macro-economische context duidelijk verstoord. De energieprijzen gingen spectaculair de hoogte in en werden gevolgd door een inflatiegolf. Daardoor zien we een grote stijging  van de exploitatiekosten (goederen en diensten en bezoldigingen). Daarbovenop worden we geconfronteerd met een gewijzigde arbeidsmarkt. De krapte op de markt stelt het HR-beleid voor grote uitdagingen. Hoe zorgen we ervoor dat we goede mensen aan boord houden? Hoe kunnen we gemotiveerde medewerkers aantrekken? We moeten af van een situatie waarbij we uitzendkrachten en jobstudenten zo talrijk moeten inzetten in ons woonzorgcentrum. Kwalitatieve dienstverlening verzekeren start met een stevig team van vast personeel - vertrouwde gezichten voor de ouderen die er verzorgd worden.

Als we dan de jaarrekeningen bekijken, dan stellen we, ondanks deze bijzondere omstandigheden toch een aantal zaken vast. We gaan niet in detail alles uitlichten maar we willen focussen op de politieke keuzes, waar wij bedenkingen bij hebben.

Bij de investeringen zien we een oud zeer opduiken. Veel investeringen zijn niet gedaan en worden verschoven naar later. En niet alle uitstel kan in de schoenen van een ander geschoven worden, menen wij. Mogen we zeggen dat er een gebrek aan planning is dat er zoveel investeringen worden uitgesteld? Om een voorbeeld te geven: als we vragen – en we deden dat al meer dan eens – naar de plannen die er zijn in het kader van het Lokaal energie- en klimaatpact, dan kan dat plan niet voorgelegd worden want er ís geen plan. Misschien is dit ook zo voor de investeringen in het algemeen … We hopen van niet.

Laat ons dan even de vier strategische doelstellingen doorlopen.

Bij SD1 Verder ontwikkelen van een veilige stad met sterke publieke diensten gaat er te weinig geld naar mobiliteit. In het Belfiusrapport Lokale FInanciën lezen we dat Vlaamse steden en gemeenten gemiddeld 30% van hun totale investeringsbudget spenderen aan mobiliteit. Voor Waregem is dit 12%. Dat komt neer op zo’n 16 miljoen van het totale investeringsbudget van 130 miljoen euro in deze legislatuur. Daarvan gaat nog een groot deel naar rioleringswerken. Dan hoeft het niet te verbazen dat mobiliteit het grootste zorgenkind is én blijft, voor zowat elke Waregemnaar - of die nu de auto, de fiets of de benen gebruikt.

De onvermijdelijke keuze voor meer fiets wordt voorlopig nog ontkend. Hoe verklaar je anders dat het mobiliteitsplan doodgezwegen wordt, dat de fietsinvesteringen rond het afrittencomplex en de gelden die voor het fietspad op de Desselgemseweg voorzien waren, geschrapt zijn? In een vraag van collega Maxim en ikzelf n.a.v. het rapport VeloVeilig Waregem, somde schepen Philip maar liefst 24 geplande projecten op. Wel nu, die zijn dan allemaal voor de volgende legislatuur? En nog iets: de grote bussen uit het centrum weren is geen keuze voor meer veiligheid; het creëert bovenal meer plaats voor de auto. Elke moderne stad maakt andere keuzes.

Bij SD2 Verder ontwikkelen van een leefbaar en duurzaam Waregem kijken we vooral naar de realisatie van de Gaverbeekvisie, een mooi plan uitgewerkt door Leiedal. Maar … dit is toch meer dan het prestigieuze project van de toegangspoort tot de Hippodroom. Hoe zit het bijvoorbeeld met de plannen voor het Jeugdeiland? Wordt dit deze legislatuur nog aangepakt? En we zullen blijven herhalen … alle vergroenings- en onthardingsplannen verbleken (of beter: vergrijzen) bij de verharding van 35ha Blauwpoort. De groene helling die Het Pand met Het Regenboogpark verbindt, is een mooi project, absoluut. Maar als we lezen dat het stadsbestuur op deze manier verder inzet op duurzaamheid en ontharding, dan vinden wij dit niet serieus. Het is alsof je een pizza quattro stagione verorbert en zegt aan de inwoner die voor je neus zit: “Hier, jij krijgt ook een olijfje.” Jullie staan borg voor 36 miljoen om Blauwpoort te verharden en besteden 400.000 euro, gespreid over het hele Waregemse grondgebied, om te ontharden. Wel, diezelfde verhouding komt ook terug in de realisatie ervan. Dan mogen er nog veel klimaatfondsen, Lokale Energie- en Klimaatpacten en Burgemeestersconvenanten volgen, het zijn veel te kleine pleisters op een gigantisch grote wonde.

SD3 gaat over Verder ontwikkelen van een aantrekkelijk en bruisend Waregem. Er zijn veel en grote investeringen gebeurd de afgelopen jaren en er staan nog grote projecten op stapel. Dat is goed want op deze manier blijven we investeren in onze lokale handel en de economie in het algemeen. Maar toch een serieus aandachtspunt. We hoorden dat WAGSO in budgettair resultaat een negatief saldo vertoont. Dat heeft o.a. te maken met de minder huurinkomsten van Het Pand in 2022. Maar ook het saldo Exploitatie/Investeringen draait negatief in ‘22. Hierdoor moet ook hier bijkomend geleend worden.

Een van de actieplannen, namelijk SD3.AP3 Nemen en ondersteunen van initiatieven om betaalbaar wonen te versterken is niet het grootste succesnummer. De verkoop van de projectwoningen en de kavels in het RUP Spoorweglaan verloopt niet naar wens. Voor Vivehof is al of zeg beter nog maar 30% verkocht. En het deel dat voorzien is voor sociaal wonen en/of innovatief wonen, daar blijven we ook op onze honger zitten. Dàt gaat allemaal heel traag vooruit, terwijl voor mensen met een zeer beperkt inkomen de nood allerhoogst is. De stad legt dus alle hoop op toekomstige kopers en huurders, terwijl net nu jonge gezinnen zeker de knip op hun beugel moeten houden voor hun te investeren woningbudget.

Als de woningnood in Waregem zo groot is, dan zou je toch verwachten dat de verkoop van de huizen en loten grond vlotter verloopt. Dan lijkt onze vraag terecht: moet er verder aan dit tempo verkaveld worden? Moeten er verder aan dit tempo appartementen bij komen – ook op plaatsen waar er nu geen staan? Zou het geen goed idee zijn om een bouwpauze in te voeren om eerst een visie te ontwikkelen. Of bestaat die visie? Indien ja, dan hadden we die graag snel ontvangen. Ik geloof zelfs dat we die ooit al vroegen …

En als laatste hebben we het over SD4 Kwalitatieve en zorgende dienstverlening. We blijven het zeggen: voor ons gaat er veel te weinig geld naar sociaal beleid. 10% kinderarmoede in een rijke stad als Waregem is simpelweg te veel. Als we kijken naar de budgetten die besteed worden aan individuele hulpverlening, dan bedraagt dit in 2022 voor Waregem 88 euro per inwoner, terwijl dit in Vlaamse steden gemiddeld 103 euro bedraagt. Het sociale beleid in Waregem beperkt zich tot het absolute minimum. Dat vinden wij beschamend.

Dus vatten we samen … Veel investeringen die jullie wel of net niet doen, zijn politieke keuzes. En wij zouden andere keuzes maken."